* بهمن، ماه پیروزی ولایت الهی
نعمتها با هم فرق میکنند، بعضی نعمتها کوچکاند، بعضیها کوچکترند، برخی بزرگاند، بعضی نعمتها بزرگتر هستند و بعضی در ردیف بزرگترین نعمتها قرار دارند. باید مواظب نعمتهای بزرگ بود. قرآن کریم میفرماید: «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ؛ و آنگاه آن روز از اين نعمت بازخواست مىشويد». «النعیم» همهی نعمتها را در بر میگیرد؛ ولی در حدیث نورانی است که خدای متعال در قیامت راجعبه نعمت هوا و آب و این چیزها نمیپرسد. این سفره کرم الهی است که همه از آن بهرهمند هستند. اگر درست بهرهمند شده باشند، مورد سؤال نیستند. «النعیم» یعنی نعمتهای بزرگ و اصلی که در ردیف بزرگترین نعمتها است. از نظر قرآن کریم در ردیف این بزرگترین نعمتها که شکرش آمیخته با تهدید و به صورت یک اعلام عمومی و فراخوان عمومی آمده عبارت است از: «نعمت ولایت الهی»؛ آزادی از فراعنه و طواغیت قرار گرفتن ذیل ولایت الهی. این از اعظم نعمتها است؛ چون مادر همهی نعمتهای دیگر است.
ماه بهمن یعنی یادآور یکی از بزرگترین نعمتهای الهی درباره فردفرد و جامعهی ما است و آن هم نعمت در هم شکستن طاغوت و ولایت شیطانی و آغاز ولایت الهی در روزگار ما است. با همان ویژگی خاص خودش که سایه ولایت عظما است و ما آن را به عنوان ولایت فقیه میشناسیم که در امتداد ولایت رسول اکرم و امیرالمؤمنین (علیهما السلام) است. منتها این سایه است و آن اصل.
این اعظم نعمتها است. پای یک چنین نعمتی است که قرآن کریم فرموده: «وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛ و پروردگارتان اعلام کرد که اگر مرا سپاس گوييد ، بر نعمت شما می افزايم ، و اگر کفران کنيد ، بدانيد که عذاب من سخت است». این آیه راجع به اعلام شکر و تهدید در برابر کفران نعمت ولایت الهی است. ماجرای در هم شکستن طاغوت و آغاز ولایت الهی است. قاعده شکر، عمومی است. قاعده کفران هم عمومی است. اما شکر یک نعمت کوچک کجا و شکر نعمت عظیم ولایت الهی کجا؟ کفران یک نعمت معمولی و عادی کجا، (نستجیر بالله) کفران یک نعمت عظیم مثل ولایت الهی کجا؟ قابل مقایسه نیستند.
استاد حاج علی اکبری