«وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی الِاشْتِیاقِ إِلَی طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ؛ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَیرْنَا إِلَی مَحْبُوبِک مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَکرُوهِک مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَی وَقَفْنَا بَینَ نَقْصَینِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِی أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّینِ یرْضِیک أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ یسْخِطُک الْآخَرُ عَلَینَا، فَمِلْ بِنَا إِلَی مَا یرْضِیک عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یسْخِطُک عَلَینَا وَ لَا تُخَلِّ فِی ذَلِک بَینَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِیارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ».

به فضل الهی و با توفیق پروردگار متعال، دعای نهم را که از دعا‌های بسیار شیرین و سازنده و پیش‌برنده و لطیف صحیفه‌ی سجادیه درباره‌ی توبه و استغفار است، برای شما گزارش می‌کنم.

راهپیمایی اربعین، اتفاقی بی‌نظیر در جهان

قبل از اینکه وارد ترجمه و گزارش مضامین این دعای نورانی شویم، جمله‌ای درباره‌ی اربعین سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین ^{(علیه السلام)} و حال و هوای ارادتمندان ایشان در سراسر عالم عرض کنم. راهپیمایی اربعین اتفاقی عادی نیست و معلوم است که تعبیه‌ی الهی و برنامه‌ریزی خدایی انجام شده است تا در زمان و مکان معیّن، اجتماع عظیمی از دوستان سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} در کنار هم ایجاد شود و جمعی بی‌نظیر در بین اجتماعات دینی جهان را تشکیل دهند.

ده‌ها مجلس در مورد زیارت امام حسین ^{(علیه السلام)} باید صحبت کرد تا ابواب آن از نظر مکانت و فضیلت و آثار دنیوی و برزخی و قیامتی و فردی و خانوادگی و نسلی و اجتماعی و سیاسی و تربیتی و اقتصادی تشریح شود. زیارت با پای پیاده مورد سفارش است. چنین پیشنهادی را در مورد دیگر اولیای خدا نداریم و اگر هم باشد، با این تفاصیل نیست.

زیارت اباعبدالله ^{(علیه السلام)} همواره مطلوبیت دارد و به کیفیت پیاده افضل است که قابل مقایسه با شیوه‌های سواره و ... نیست؛ چراکه قدم‌به‌قدم حسنه و آثار دارد. با این حال یک موسم و مقطعی، به عنوان علامت مؤمن مورد اشاره است. این ویژگی و برجستگی خاصی است که از امام عسکری ^{(علیه السلام)} نقل شده است.

حاصل این جریان می‌شود یک موعد معیّن که کربلای معلی است و یک زمان معیّن که اربعین است و یک کیفیت مشخص حضور که با پای پیاده است. حاصل جمع این سه می‌شود بزرگ‌ترین پدیده‌ی دینی، از نظر حضور و کیفیات و خصوصیات در زمان ما که زیارت اربعین نامیده می‌شود. معلوم می‌شود تعبیه‌ی الهی در کار است برای زمانی که به آن نیاز بوده است. اکنون خودبه‌خود این مقدمات شکل گرفته و شما می‌بینید که طی سال‌های اخیر، مخصوصاً بعد از سقوط صدام خبیث، اولین پدیده‌ای که چشم دنیا را به خود جلب ‌کرد، اربعین بود. همان سال اول بعد از سقوط صدام، دنیا یک دفعه متوجه پدیده‌ای به نام اربعین شد. سال اول با سه یا چهار میلیون که عمدتاً شیعیان عزیز عراق بودند، حرکت پیاده‌روی آغاز شد و توجه همه به آن جلب شد. قبل از این هم بوده، اما شاهد چنین جمعیتی نبودیم.

پیاده‌رو‌ی زیارت اربعین و ایجاد موکب و استقبال از زوار، در بین مردم عراق سابقه داشته؛ اما حجم جمعیت و ترتیبات آن خیلی متفاوت بوده است. از آنجا که سال‌ها زیارت اباعبدالله ^{(علیه السلام)} ممنوع یا تحت تدابیر شدید امنیتی بود، بعد از سقوط صدام، این سد شکسته شد و تمنای موجود در دل‌ها نسبت به زیارت سیدالشهدا ^{(علیه السلام)}، ناگهان خود را در اربعین نشان داد. در وضعیتی که عراق به‌شدت ناامن بود و آمریکایی‌ها و بعثی‌ها حضور داشتند، این پدیده‌ی باعظمت، به صورت میلیونی خود را نشان داد. در کمال امنیت حرکت و حضور پیدا ‌کرده و می‌کنند و هیچ اتفاق خاصی هم رخ نداده و نمی‌دهد.

این پدیده به صورت ناگهانی رونمایی و به تعبیری بازنمایی شد. برای اهالی عراق فوق‌العاده شیرین و برای دشمن، تعجب‌برانگیز و تلخ، و برای دوستان سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} در سایر بلاد، از جمله در ایران، بسیار دلنواز و شیرین و پرجاذبه‌ بود. یادم هست که سال‌های قبل دائماً می‌پرسیدند و ابهام داشتند که این تجمع چگونه شکل می‌گیرد و اداره می‌شود؛ آن‌هم در کشوری جنگ‌زده و طاغوت‌زده و کم‌امکانات و به‌شدت عقب‌افتاده. در چنین وضعیتی، اجتماعی میلیونی تشکیل می‌شود که اگر صد هزار نفر از این جمعیت در نقطه‌ی دیگری از دنیا جمع می‌شدند، همه‌چیز به هم می‌ریخت.

این موضوع برای ایرانی‌ها و شیعیان در سایر نقاط عالم ناشناخته بود. کسی اربعین را نمی‌شناخت. تبدیل به یک فرصت شد و بیشتر شناسایی شد و طی این سال‌ها، هر سال به کمیت و کیفیت آن افزوده می‌شود و اکنون به سمت یک اجتماع قریب به سی میلیونی می‌رود. سال گذشته اعلام شد حدود 25 میلیون نفر حضور داشته‌اند؛ ان‌شاءالله امسال به تجمع سی میلیونی تبدیل شود.

اربعین این بار، ایران و انقلاب اسلامی را هم دارد که توانسته است نهضت سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} و آثار و فلسفه و شهد آن را به شیعیان جهان بچشاند. اربعین در زمانی رخ می‌دهد که انقلاب اسلامی توانسته در سراسر عالم، پایگاه‌های شیعی را استوار سازد و تجهیز کند. اربعین به‌تدریج همایش جهانی شیعه می‌شود و این همان مطلوبیتی است که مانند یک تعبیه‌ی الهی در متن معارف شیعی برای زمان خودش نهفته شده است.

این اجتماع تقریباً منحصر به فرد است و شبیه و نظیری برای آن نداریم که چنین جمعیتی با آن عواطف و هیجان و بهجت فراوان و تعاطف و تعاون و سازماندهی باشند. کدام حزب در دنیا قدرت چنین سازماندهی را دارد؟! ده هزار عضو را نمی‌توانند بی‌دردسر و بدون حاشیه به میدان بیاورند؛ تا چه رسد به اجتماع میلیونی عظیم با ملیت‌های مختلف.

بُعد بین‌المللی اربعین

از همه‌ی دنیا در اربعین شرکت می‌کنند و هر سال جنبه‌ی بین‌المللی آن بیشتر تقویت می‌شود. گویا از قبل قرار‌هایشان را در جا‌های مختلف عالم می‌گذارند و در کربلا حضور پیدا می‌کنند. کسی نگوید این اتفاق کم‌نظیر است؛ بی‌نظیر است و مانند آیات قرآن که قابل تحدی است، این پدیده هم قابل تحدی است. حتی بخشی از حادثه‌ی اربعین را نمی‌توانند در جای دیگری بازآفرینی کنند. این اجتماع در عین ناآرامی و بی‌قراری، آرام است و در عین محزون بودن، در اوج نشاط است و در عین سلوک فردی، در اوج حرکت اجتماعی است و جنبه‌ی تربیتی فوق‌العاده‌ی مخصوص خود را دارد و در عین حال، یک کار کاملاً سیاسی محسوب می‌شود. مگر می‌شود پدیده‌ای به سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} متصل شود، اما حاوی تأثیرات عظیم سیاسی در جهان نباشد؟! این پدیده جوشیده از متن بندگی و عرفان و کاملاً با جلوه‌ی اجتماعی و سیاسی است که به میدان می‌آید تا تحولات بزرگ ایجاد کند.

اربعین، زمینه‌ساز ظهور

من به ‌اندازه‌ی یک کتاب در مورد ابعاد مختلف اربعین سخن گفته‌ام و اکنون در مقام تبیین آن نیستم. فقط می‌خواهم عرض کنم بدون تردید، این اتفاق جزء عناصر زمینه‌ساز ظهور در عصر ما محسوب می‌شود و نقشی سازمان‌بخش و تسهیل‌گر و الهام‌بخش دارد. ما در جمهوری اسلامی بخش‌هایی از ماجرای اربعین را درک نمی‌کنیم، اما شیعیانی که در کشورهایشان در اقلیت محض و تحت فشار‌های بسیار سنگین هستند، آن را خوب درک می‌کنند و این پدیده برایشان ذخیره‌ای عظیم از روحیه و طراوت و توان و انگیزه است.

هر کس به اندازه خود در اربعین سهم داشته باشد

امیدواریم خداوند تبارک و تعالی بر کیفیت و کمیت این عطیه‌ و نعمت عظمایش بیفزاید و ما و همه‌ی دوستان اهل بیت ^{(علیهم السلام)} را بیش از گذشته، قدرشناس این نعمت بزرگ قرار دهد. آنان که می‌توانند بروند، شکرشان در رفتن است و هر کس نمی‌تواند برود، شکرش این است که کسی را به جای خودش بفرستد و کسی که چنین امکانی ندارد، شکرش این است که موکب بزند و تسهیل‌گری و خدمت کند و وارد این چرخه شود و راه زائران را تمیز کند. اگر کسی نمی‌تواند هیچ یک از اینها را انجام دهد، برای آنان که می‌روند، دعا کند و صدقه بدهد و خودش را به نحوی در این حج تمتع شیعه (البته با تسامح در تعبیر) وارد کند. اربعین، مواقف و مشاهد و سعی و صفا و مروه و حرم و زمزم دارد. بعد از حج که بین همه‌ی مسلمانان به صورت جهانی تعریف دارد، این پدیده معادل بسیار سازنده‌تر و پرجمعیت‌تر و باکیفیت‌تر و باثواب‌تر در بین شیعیان است.

خدا توفیق دهد بتوانیم در این کار بزرگ به هر شکل ممکن سهم داشته باشیم. برخی کار هنری و تبلیغی و ترویجی انجام می‌دهند. در مورد اربعین هیچ کس نباید بیکار باشد. حضرت بقیت‌الله الاعظم به افرادی که در این حرکت بزرگ نقش دارند، نگاه خاصی دارند. ان‌شاء‌الله شما هم دیده شوید و اهل مجلس ما جزء کسانی باشند که در این اتفاق بی‌نظیر زمان ما سهم دارند.

هفته‌ی آینده، جلسه‌ی ما در شب اربعین است که بیشترِ رفقا حضور ندارند. لذا جلسه‌ی هفته‌ی آینده‌ی ما تعطیل می‌شود و هفته‌ی بعد از آن خدمت شما می‌رسیم تا از انوار زوار سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} بهره ببریم. عزیزانی که مشرّف می‌شوند، حتماً نائب‌الزیاره کسانی باشند که توفیق زیارت ندارند. مخصوصاً به یاد اهالی جلسه‌ی صحیفه باشید و آنجا چند قدمی به یاد دوستان صحیفه گام بردارید.

عزیزانی که مشرّف می‌شوند، با خودشان صحیفه ببرند و دعا‌هایی که بحث کردیم یا دعایی را که می‌خواهیم بحث کنیم، در مسیر بخوانند.

ناکامی دشمن با وجود طراحی‌های پیچیده و دقیق

توضیحات بعدی من برای این است که دوستانی که عازم این سفر الهی هستند، بدانند آنجا وظیفه دارند.

بحمدالله کشور عزیزمان از این مرحله‌ی خطیر، به سلامت عبور می‌کند. ریزش‌ها و غربال‌ها هست، اما طراحی دشمن ناکام شد. آنان می‌خواستند فتنه‌ی اقتصادی را به فتنه‌ی سیاسی گره بزنند تا کار جمهوری اسلامی تمام شود. محاسبات آنها عادی نیست و خیلی دقیق کار می‌کنند. البته این طرح را سال‌ها است که شروع کرده‌ و مقدمات آن را چیده‌اند. بخشی از این مقدمات، بیرونی است، نظیر جریان تحریم، و بخش زیادی، داخلی است. شما در جریان اتفاقات اخیر، بخش‌های داخلی را هم دیدید. از جمله بخش‌های داخلی، نفوذ‌هایی است که آقا سال‌ها خطر آن را تذکر می‌دادند؛ نفوذ در برخی گلوگاه‌های تصمیم‌گیری و تدبیر نظام. مثلاً مدت زیادی می‌دیدیم که اهتمام است نظام و دولت از مسائل مرتبط با حوزه‌ی اقتصاد غافل باشد. تنها کسی که دائماً هشدار و توضیح و راهکار می‌داد، رهبری عظیم‌الشأن و عالی‌قدر بود. بقیه نوعاً غافل بودند و اگر هم به مسائل اقتصادی توجه داشتند، در سطوح بسیار پایین‌تر و تنزل‌یافته بودند.

دشمنان، مقدمات را طراحی و جنبه‌ی بیرونی را سازماندهی کردند و در داخل هم نفوذ و وارد کردن عناصر خطرناک به حوزه‌های مرتبط و ایجاد دسترسی‌ها برای ضربه‌های کاری به مردم در مواقف خطیر و حساس مورد نظرشان بود. با آن مقدمات و برنامه‌ریزی و محاسبات می‌گفتند اگر وارد این چرخه شویم و مردم ایران در تنگنا و فتنه‌ی اقتصادی بیفتند، اثر خود را در زیست و زندگی همه‌ی مردم نشان می‌دهد و اولین گروه که آسیب می‌بینند، طرفداران انقلاب یا همان توده‌ی مردم هستند. وقتی فتنه‌ی اقتصادی رخ دهد، فراگیر و عمومی است و همه را در بر می‌گیرد و اولین گروهی که از این تکانه‌ها ضربه می‌خورند، بافت عمومی مردم هستند که طرفداران همیشگی نظام بوده‌اند. وقتی این گروه دلسرد شدند و خود را کنار بکشند و درگیری‌ها فراگیر شود و شهر‌های کوچک و مناطق مختلف و اصناف متفاوت را درگیر کند، کار تمام است. خیلی دل بسته بودند که در این قسمت ضربه‌ی نهایی را به انقلاب اسلامی بزنند.

اما دشمن چه می‌خواست و چه شد؟ برای هدفش تمام ظرفیت سواره و پیاده و تبلیغی و مادی خود را به میدان آورد. طراحی آنها این بود که تابستان سال 1397، تابستان داغی باشد که فاتحه‌ی نظام اسلامی را در آن بخوانند. به این صورت که نظام با اعتراضات وسیع داخلی مواجه می‌شود که در ادامه به اغتشاشات زنجیره‌ای و فراگیر و غیر قابل کنترل تبدیل می‌شود. اخیراً ترامپ در صحبت‌های خود گزارش‌هایی می‌دهد که بروید و ببینید در ایران چه خبر است؛ همه‌جا به هم ریخته است! این همان رؤیایی است که پیش‌بینی کرده بودند در تابستان رخ خواهد داد. یک تیر خلاص هم در نظر گرفته بودند و آن 13 آبان بود که ویژگی خاص آن، مبارزه با استکبار جهانی است. در همان روز می‌خواستند تیر خلاص بزنند و ماجرا را جمع کنند. تدبیر تکمیلی‌شان هم این بود که بعد از فراهم آوردن زمینه‌ها، نظام شکست می‌خورد و در ایران، جریان لیبرال دموکرات‌های رادیکال را سر کار می‌آورند که به‌شدت طرفدار و مورد اعتماد غرب است و می‌تواند جریان انقلاب اسلامی را مهار کند.

آنچه دشمن فکر می‌کرد، درست برعکس شد و همان‌طور که طراحی آنها در حوزه‌ی سیاسی در سال 1388 به هم ریخت، ماجرای فتنه‌ی اخیر هم به همین شکل شد و قضیه کاملاً برگشت و آنان به هیچ یک از اهداف خود نرسیدند. ممکن است به ذهن شریف شما بیاید که به هدف ایجاد احساس نارضایتی در مردم و تضعیف بنیه‌ی خانواده‌های ارادتمند به نظام و پراکنده کردن احساس نامناسب در جامعه رسیدند. پاسخ آن است که هدف آنها این نبود؛ بلکه هدف آنها فروپاشی بود. طراحی و سرمایه‌گذاری آنها چه بود؟ می‌خواستند اجماع جهانی علیه ایران ایجاد کنند و با فشارهای سیاسی و روانی و اقتصادی، جمهوری اسلامی را نابود کنند؛ اما به یک‌دهم هدف خود نرسیدند. دستاوردهای اندک دشمن همان چیزی است که قرآن می‌فرماید: «إِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ کَما تَأْلَمُونَ؛[1] اگر شما درد می‌کشید، آنان [نیز] همان‌گونه که شما درد می‌کشید، درد می‌کشند». همان‌طور که شما اذیت شدید، آنها هم اذیت شدند؛ اما در این بین «وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ ما لا يَرْجُونَ؛[2] و حال آنکه شما چیزهایی از خدا امید دارید که آنها امید ندارند». شما اربعین و امام حسین ^{(علیه السلام)} و افق و برنامه‌ی پنجاه‌ساله‌ی پیشرفت دارید؛ ولی طرف مقابل چنین امید‌هایی ندارد. آنها کجا به چنین نگرش تمدنی و نورانی اتصال دارند که می‌تواند عواطف و احساسات و دل‌های مردمان جهان را جلب کند؟ امروزه جریان آمریکایی در جهان، غیر از نفرت چه دارد؟ الان هر کس به آنها متصل شود، بی‌آبرو می‌شود.

چند نکته درباره‌ی امدادهای غیبی اخیر

خدای متعال در دو ماه اخیر، جمهوری اسلامی را با امداد‌های غیبی متفاوتی مدد کرده است. متأسفانه ما نوعاً غافل هستیم. در صحنه‌ی جهانی و دیپلماسی و ارتباطی و قضایی (از لاهه تا نیویورک و ...) و عرصه‌ی داخلی و جریان خاشقجی و...، امداد‌های غیبی را شاهد بوده‌ایم. البته خاشقجی از ضد ایرانی‌های واقعی بوده و خیلی به آمریکایی‌ها خدمت کرده است. توقع نداشتند که کشته شود؛ چراکه اطلاعات فراوانی داشت. در ذهن خودتان از او عنصری مظلوم نسازید. او در اوج خباثت بوده است. حال یکی از عناصر خودشان با آنان دچار چالش می‌شود و در این چالش، بهره‌بردار درجه‌یک، جمهوری اسلامی ایران است. آن بدبخت را با وضع فجیعی کشتند (البته برای این قضیه داستان‌سرایی زیاد شد) و نمی‌توانند آن را بپوشانند؛ زیرا شخصیت شناخته‌شده و از نظر تبار و همسر، معروف است و این اتفاق به اعتبار جهانی آمریکا ضربه می‌زند؛ چراکه این جریان به آل سعود وصل است و آل سعود هم آویزان آمریکا است.

وسط این اوضاع، یک اجتماع هفتصدهزار نفری از بسیجی‌ها با جلوه‌ی ویژه‌ای در استادیوم آزادی گرد هم می‌آیند. آن شلیک دقیق را که از مریوان به اقلیم شد نیز در نظر بیاورید که محل جلسه را در ساعت جلسه منهدم کرد. عملیات ترکیبی بود که هم موشک و هم پهپاد در کار بود و فوق تصور‌ همه موفق بود. از فاصله‌ی دور کاملاً نقطه‌زنی کردند. از آن طرف هم ماجرای طراحی دشمن در خوزستان کاملاً به ضررشان شد و خون طه آنجا وِلوِله‌ای به پا کرد.

هر طور نگاه می‌کنید، می‌بینید که خدای متعال، جبهه‌ی انقلاب و مقاومت را با امداد‌هایش همراهی می‌کند. در سوریه بسیار پیشروی کرده‌ایم و در عراق، سه بر صفر برده‌ایم؛ زیرا هم مجلس و هم رئیس‌جمهور و هم نخست‌وزیر، همانی شد که ما می‌خواستیم. در عراق برای هر رأی کرسی، گاهی سه میلیون دلار رد و بدل می‌شده و برخی طرفداران جمهوری اسلامی گاف‌های بزرگ داده‌اند؛ اما باز جمهوری اسلامی سربلند است.

ماشاءالله به بچه‌های یمن که اتفاقات بزرگی را رقم می‌زنند و در حال طلوع و رویش سریع هستند. معلوم شد که مردم یمن، در اوج محرومیت، به‌شدت مقاوم و صبور و فهیم و زرنگ هستند. آنها در همان مناطق موشک می‌سازند. آقا، آنجا را به سیدحسن نصرالله سپردند و آنها شاگردان سید هستند.

در پشت‌صحنه‌ی این قضایا، حجم عظیمی از بچه‌های فکور و متعهد و متدین، شبانه‌روز در حال کار هستند. در بخش اقتصادی هم مقداری این موج تلطیف شد و همه‌ی اینها امداد‌های الهی و معجزه‌ی اباعبدالله الحسین ^{(علیه السلام)} است. شما قبل محرّم را با فضای محرّم، و حال با فضای صفر و اربعین مقایسه کنید. همه‌جا دشمن دارد ضربه می‌خورد و ما برنده می‌شویم. معادلات، خیلی حیرت‌انگیز است و از هر طرف می‌روند، ضربه می‌خورند.

ابتکارات و راهکارهای رهبری، تضمین‌کننده‌ی تدوام انقلاب

در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، آقا کار عجیبی کردند. همه‌جا ابتکار‌های ولایت دیده می‌شود. در همین ماجرای سند خبر دارم که خیلی‌ها مخالف بودند و می‌گفتند مگر الان وقت ابلاغ این حرف‌ها است؟ مردم گرفتار هستند و مشکلات روزمره دارند. اما آقا شخصاً ابلاغ کردند و برای اولین بار سند فرازمندی در افق پنجاه‌ساله به اشتراک گذاشته شد. آقا فراخوان دادند که صاحب‌نظران و نخبگان و مجموعه‌های مختلف، نظرهای اصلاحی خود را ارائه کنند. این یک اشتراک‌گذاری ملی بود. دشمنان در مجلات رسمی خود نوشته‌اند که ما به فکر فروپاشی سه‌ماهه و شش‌ماهه بودیم، اما جمهوری اسلامی در حال ابلاغ سند‌ پنجاه‌ساله است. سرخوردگی عجیبی در سمت دشمن ایجاد شده و بعداً آثار این ابتکار جدید حضرت آقا را خواهید دید. طراحی الگو، تماماً ابتکار حضرت آقا (روحی فداه) است. هزاران ساعت نخبگان نشسته‌ و شورای عالی ایجاد کرده‌اند. درست در همین زمان که ذهنیت اجتماعی ما به تزریق امید بلندمدت نیاز داشت و در مقابل دشمن به سیلی متفاوت نیاز داشت، این سند با این ترتیب متفاوت به کار می‌آید.

اتفاقات خیلی بزرگی در حال وقوع است که واقعاً شکر می‌خواهد. امیدوارم آن بخش از جامعه‌ی ما که هنوز بیدار نشده‌اند و در حال غفلت هستند، مخصوصاً در برخی قوا و بعضی مجموعه‌های مردمی، بیدار شوند.

مردم ایران، شایسته بهترین‌ها هستند

در قضایای اخیر مردم خیلی خوب و هوشمندانه عمل کردند. باید پای ملت ایران را بوسید. انسان باید از عمق قلب، این ملت را تحسین کند. آقا چنین حالی دارند که در بیانات مختلف ایشان منعکس است. ملت، خیلی خوب و فهیم و صبورانه آمده است و دو سه قدم دیگر که برویم و از این مرحله عبور کنیم، فتوحات عظیم و بزرگی در پیش است. سطح شخصیت ملت ایران در جامعه‌ی جهانی، چند رتبه بالاتر رفته و میدان‌ها و ظرفیت‌های جدیدی فراهم شده است. آینده بحمدالله روشن و دلپذیر است.

خدای متعال هم برکت می‌دهد و این مشکلات جبران می‌شود و چشم مردم روشن و دلشان شاد خواهد شد.

این ملت واقعاً شایسته‌ی خدمت هستند. کاش کسانی که در موضع خدمت هستند، قدر بدانند و شبانه‌روزی خدمت کنند. عده‌ای هم رفوزه شدند که البته باید در سال‌های بعد خود را بازسازی کنند. برخی هم مردود همیشگی شدند و متأسفانه از دایره انقلاب خارج شدند.

قله‌ی تکمله‌ی محرّم و صفر، اربعین است که ان‌شاءالله طراوت خوبی را به وجود خواهد آورد. دشمن فکر می‌کرد با فشار اقتصادی، امسال کسی به زیارت اربعین نخواهد رفت و توطئه‌ی تایلند ایران و مشهد و ماجرای کنسولی ایران در بصره را مطرح کردند؛ اما الحمدلله خدای متعال این توطئه‌ها را هم به خودشان برمی‌گرداند و استقبال تا الان فوق‌العاده بوده است.

«اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ، اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ، اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللهِ، وَعَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِكَ، عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن».