«و بعد أُوصِيكُمْ یا عِباد اللهِ وَ نَفْسِي بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أُحَذِّرُكُمْ مِن عِقابِه؛ ای بندگان خدا، شما و خودم را به تقوا سفارش می‌کنم و از عقابش مى‏ترسانم».

قال الحکیم فی کتاب الکریم: «وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛[1] و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت‏ خواهد بود».

در آغاز این خطبه، خودم و همه‌ی شما برادران و خواهران عزیزِ مؤمن، میهمانان سفره‌ی رحمت و برکت و مغفرت الهی در نماز باصلابت و پربرکت جمعه را به رعایت تقوای الهی دعوت و سفارش می‌کنم.

نعمت بزرگ، شکر جمعی می‌خواهد

ملت عزیز و بزرگ ایران، در هفته‌ی گذشته یکی از زیباترین جلوه‌های تقوای جمعی را به نمایش گذاشت. تقوا برای یک ملت مؤمن و انقلابی، دارای جلوه‌های گوناگونی است. وقتی یک ملت بزرگ، به لطف خدای متعال، از نعمتی بزرگ بهره‌مند می‌شوند، تقوا و ایمانِ آنها به آنان حکم می‌کند که شکر بزرگ به ساحت قدس ربوبی تقدیم کنند. از ملتی که از چنگال فرعونیان نجات پیدا می‌کند و از حاکمیت ستمگران رها می‌شود و طعم آزادی و استقلال را می‌چشد و در پرتوی استقرار ولایت الهی، به بسیاری از آرزوهایش می‌رسد و در مسیر فتح قله‌های بزرگ قرار می‌گیرد، به مناسبت تقوای جمعی، انتظار شکر بزرگ جمعی می‌رود.

نزول برکات در پرتوی تقوای دسته‌جمعی

خدای متعال فرمود: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُري‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ؛[2] و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند، قطعاً بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى‏گشوديم». اگر اهالی شهر‌ها تقوا پیشه کنند و ایمان بیاورند و ایمانِ خود را در صحنه‌ی زندگی، در کسوت تقوا متجلی سازند، از آسمان بر آنها برکت نازل خواهد شد و از زمین، برکت در دسترس آنها قرار خواهد گرفت و این، حاصل ایمان و تقوا است.

وقتی اهل یک سرزمین در معرض بزرگ‌ترین نعمت الهی قرار می‌گیرد، به بزرگ‌ترین وظیفه‌ی تقوایی، دعوت و فراخوان می‌شود.

یوم الله، روز آزادی از طاغوت‌ است

خداوند تبارک و تعالی در سوره‌ی مبارکه‌ی ابراهیم ^{(علیه‌السلام)}، حکایت رهایی یک ملت از چنگال فرعونیان تبهکار را به میان می‌آورد و در ضمن بیان آن ماجرا، از رهایی یک ملت از بند ظلمات به سوی نور، با وجود ولی خدا و حجت خدا و پیامبر خدا سخن می‌گوید. مردم از ظلمات طاغوت به نور ولایت الهی خارج می‌شوند و یک نجات بزرگ اتفاق می‌افتد.

در ادامه می‌فرماید بدانید روز استقرار ولایت الهی و رهایی و آزادی یک ملت، روز خدا و یوم الله است. یوم الله در حقیقت روز تجلی اراده و امر پروردگار متعال است. بزرگ‌ترین نعمت خداوند، آزادی از چنگال فرعونیان و طاغوتیان و قرار گرفتن در سایه‌سار ولایت الهی است. اگر جامعه‌ای یوم الله را درک کرد، به او فراخوان داده می‌شود که: «وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛[3] و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت‏ خواهد بود». نعمتی که به شما داده شد، نعمت بسیار بزرگ ولایت الهی است. مقدمه‌ی این نعمت، آزادی از چنگال ستمگران و فرعونیان و طاغوت‌ها است.

آثار شکر جمعی در جامعه

«ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ؛[4] اين فضل خدا است، آن را به هركه بخواهد، عطا مى‌كند». این فضل الهی است که نصیب شما شد. اگر یک ملت به چنین نعمت بزرگی دست یافت، فراخوان به تقوا می‌شود که متجلی در شکر است. بر این اساس خدای متعال به شما فراخوان می‌دهد برای انجام مراسم بندگی و ادب بندگی و خضوع بندگی در قالب شکر به درگاه حضرت حق و سپاس از نعمت رهایی و آزادی و ولایت الهی.

اگر شما سپاسگزار این نعمت عظمی باشید، خدای متعال، جامعه‌ی شما را بسط و توسعه می‌دهد، ظرفیت‌های شما را گسترش می‌دهد، استعداد‌هایتان را به خروش می‌آورد و به ظرفیت‌های مادّی شما برکت می‌دهد. «لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ»، وقتی رخ می‌دهد که چنین ملتی شکر به جای آورد؛ چه این شکر، زبانی باشد و چه قلبی و چه عملی؛ مخصوصاً شکر عملی که به معنای به میدان آمدن و پاسداشت جمعی این نعمت است.

ملتی صبور و شاکر

ما ملتی هستیم که چهل سال است نعمت بزرگی شامل حال ما شده است. ملت عزیز ما حق تقوا را در شکر نعمت ولایت الهی به‌جا آورد. با افتخار عرض می‌کنم ملت عزیز ما، ملتی شکور و قدرشناس است.

برای ملتی که به آزادی و ولایت الهی رسید، دو جلوه‌ی اصلی تقوا به منزله‌ی دو بال برای پرواز به سوی قله‌های شرف و کرامت مطرح می‌شود، که یکی صبر و دیگری شکر است. این دو، دو رکن و ستون اصلی شکل‌گیری یک امت برگزیده و مفتخر به ولایت الهی است. صبر، ملت انقلاب‌کرده را در برابر آفت‌ها و بحران‌ها و چالش‌ها حفظ می‌کند و شکر، ظرفیت‌های یک ملت را شکوفا می‌سازد و آنها را در مسیر تعالی و پیشرفت قرار می‌دهد. این دو، مانند دو بال، پرنده‌ی خوشبختی یک ملت آزاده‌شده را به سوی قله‌های افتخار پرواز می‌دهد.

خدای متعال می‌فرماید: «إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ؛[5] در اين [يادآورى] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرت‌ها است». صابر بودن کافی نیست، بلکه باید صبّار باشیم تا عقب‌افتادگی‌های ناشی از زندگی طاغوتی و غیرالهی را جبران کنیم، در برابر مشکلات و بحران‌ها مقاومت کنیم و در برابر تجمل‌پرستی و هوا و هوس که انقلابی‌ها را زمین‌گیر می‌کند، بایستیم. پس سخن از شاکر نیست، بلکه سخن از شکری فزاینده، جامع، عملی، گسترده و عاشقانه است.

با افتخار عرض می‌کنم ملت عزیز و سربلند ما، در جریان نهضت اسلامی، از این دو عنصر بهره‌ی وافر داشت و در چلّه‌ی گذشته، هم صبّار و هم شکور بودند. نماد شکر ملی ملت ایران، 22 بهمن‌ است.

خلق حماسه‌ای فاطمی در 22 بهمن 1397

در میان نبرد سنگین رسانه‌ای و در معرض انواع و اقسام توطئه‌ها و مشکلات و در شرایط دشوار تحریم‌ها و تنگناهای اقتصادی و با وجود وضعیت خاص آب و هوایی در روز 22 بهمن، ملت عزیز ما حماسه‌ای فاطمی خلق کردند. به اعتراف همه، 22 بهمن امسال، بی‌نظیر بود. داخل و خارج، به کیفیت و کمیت این حضور سرافرازانه اعتراف کردند و اذعان داشتند. همه‌ی اصناف و اقوام و سلیقه‌ها و نسل‌ها آمدند. جوی‌هایی بودند که به دریا پیوستند. به نظر می‌رسید شهدا هم در بین ملت هستند. 22 بهمن امسال، بهتر از هر سال، حال و هوای عجیبی داشت و می‌شد حضور شهدا را احساس کرد. ملت زودتر از وقت و به صورت خانوادگی و با شوق و طراوت و امید و به هر شکل ممکن آمده بودند. حضور نسل جوان، شگفتی‌ساز بود.

22 بهمنِ چهلمین سال، در بین همایش‌های بزرگ شاکرانه‌ی ملت ایران، جلوه‌ی بدیعی داشت. یک سجده‌ی شکر ملی و دو رکعت نماز شکر جمعی به ساحت قدس ربوبی، از طرف یک ملت آگاه و صبور و خوش‌فکر و باوفا بود؛ یک عرض ادب به ساحت قدس ولی الله الاعظم به عنوان کارگردان اصلی انقلاب و صاحب اصلی این کشور بود؛ یک خدا قوّت عاشقانه به رهبر حکیم و عالی‌قدر و عزیز بود؛ یک دست مریزاد هوشمندانه به خادمان صادق ملت بود؛ یک بوسه‌ی عارفانه بر جبین شهدا و خانواده‌های شهدا و جانبازان و ایثارگران بود؛ یک لبخند مهر به مستضعفان عالم بود؛ در عین حال، طوفان خشم و یک سیلی به‌یادماندنی بر چهره‌ی سیاه شیاطین و دشمنان ملت ایران بود؛ برای دشمنان، یک تحقیر تاریخی بود؛ و در نهایت، هشداری جانانه به خائنان و کم‌گذاران و نفوذی‌ها و ناراضی‌تراش‌ها بود. حقیقتاً حماسه‌ای بزرگ بود.

امیدواریم خداوند تبارک و تعالی، ملت عزیز ما را به خاطر این صبوری، شکر، صفا و وفا، در زمره‌ی سپاهیان و انصار امام عصر ^{(علیه‌السلام)} قرار دهد و ارواح مطهر شهدای عزیز و امام راحل عظیم‌الشأن مؤسس را از ملت ما شاد و خرسند سازد و برکات زمینی و آسمانی خود را بیش از گذشته بر ملت عزیز ما نازل فرماید و مسیر پیشرفت و تعالی ملت ما را هموارتر قرار دهد.

خداوند متعال، شهدای عزیزی که سبزپوشان امنیت‌آفرین ملت ما هستند، پاسداران رشید و شجاع و دلاوری که تأمین‌کنندگان امنیت کشور امام عصر ^{(علیه‌السلام)} هستند و در ماجرای خاش و زاهدان به شهادت رسیدند، در عالی‌ترین درجات قرار دهد و با امام و شهیدان، و همگان را با سالار شهیدان محشور کند و جنایتکاران را رسوا و به‌زودیِ‌زود، به قهر و انتقام الهی مبتلا سازد.

بیانیه‌ای مهم در چهل‌سالگی انقلاب

قال الحکیم فی کتابه الکریم: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ؛[6] اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا كنيد و با راستان باشيد».

در آستانه‌ی چلّه‌ی دوم انقلاب بزرگ و کبیر اسلامی، خداوند متعال، هدیه‌ی دیگری به ملت ما داد که بسیار بزرگ و دوست‌داشتنی بود. امیدوارم خدای متعال، توفیق قدرشناسی این نعمت را به ما کرامت کند. رهبر عزیز و عالی‌قدرمان پاسخ به این پرسش را که در ادامه‌ی راه چگونه می‌توانیم شکرگزار نعمت بزرگ انقلاب اسلامی باشیم، در قالب یک بیانیه با عنوان «گام دوم انقلاب اسلامی» به ملت شریف و عزیز و باوفای ما هدیه دادند.

خصوصیات صادرکننده‌ی بیانیه

صادرکننده‌ی این بیانیه، یک رهبر الهی، نورانی، عارف، باصفا و شجاع، ولی فقیه زمان و دارای تجربه‌ی عالی مدیریت ولایی، حکیم، ژرف‌نگر، مصلح و یک مجاهد کارکشته‌ی پیر، با بیش از 55 سال سابقه‌ی مجاهدت، در اوج فرزانگی و فرهیختگی، با اشراف تاریخی و شناخت جهان معاصر و تاریخ ملت‌ها، سرشار از مهربانی و احساس پدری و بهره‌مند از قلم استوار است.

صادرکننده‌ی این بیانیه آرزو‌های بزرگ ملت عزیزمان، آرمان‌ها، مسیر طی‌شده، وضعیت کنونی و مسیر پیشِ‌رو را در یک نقشه‌ی راه روشن آورده و در اختیار ملت عزیز ما قرار داده است.

بحمدالله ملت ما از دستاورد‌های عظیم انقلاب اسلامی و خون‌آورد‌ها، به تعبیر زیبای ایشان، بهره‌ی وافر دارد و مشکلات، بحران‌ها، آسیب‌ها و غفلت‌ها را پشت سر گذاشته و پیروزی‌ها و فتوحات فراوانی به دست آورده و آماده‌ی انتقال میراث عظیم انقلاب اسلامی به نسل جوان و جدید و باطروات و از راه‌رسیده است. در آستانه‌ی قرن پانزدهم هستیم که باذن الله و به لطف خدای متعال، قرن طلوع و استقرار تمدن نوین اسلامی به دست باکفایت ملت عزیز و شریف ایران خواهد بود.

ما می‌توانیم

در این بیانیه، رهبر عزیزمان امید واقع‌بینانه و خوش‌بینی مؤمنانه را به عنوان رکن و روح اصلی که برخاسته از خودآگاهی، خودباوری، ایمان به خدای متعال، شناخت سنت‌های الهی و تجربه‌ی شگرف انقلاب اسلامی است، مد نظر قرار دادند. دقیقاً در نقطه‌ی مقابل تحقیر تاریخی و ملی است که ملت ایران بر اثر حاکمیت مستکبران و دستگاه ستم‌شاهی به آن مبتلا شده بود. سال‌ها به این ملت تحمیل کرده بودند که نمی‌شود و نمی‌توانید. روح خودباوری به ملت ما برگشت و در این پیام و بیانیه‌ی نورانی بیان شد که توانستیم، می‌شود و خواهیم توانست.

ویژگی‌های بیانیه‌ «گام دوم انقلاب»

1. جامعیت

این بیانیه‌ی نورانی، ویژگی‌ها و ابعاد بسیار جالب و قابل توجهی دارد. عقلانیت، حکمت و ژرف‌نگری بر این بیانیه حاکم است و بسیار پخته، منطقی و مستند به سنت‌های الهی و تجربه‌های روشن تاریخ مبارک انقلاب اسلامی است. از طرف دیگر، بُعد فقاهتی، الهی، تمدنی، تاریخی، حماسی، جامعه‌شناختی، تربیتی و آسیب‌شناسانه دارد.

2. زیبایی و ایجاز

علاوه بر این، زیبایی و روایی فوق‌العاده‌ای دارد و مملو از آرایه‌های ادبی است. سرشار از واژه‌های زیبا و خوش‌ساخت، ترکیب‌های بدیع و استعاره‌های استادانه است. متنی عمیق، روان، دلنشین و البته فشرده و خلاصه دارد.

3. ارائه روایتی متفاوت و خلاقانه از انقلاب اسلامی

ویژگی بعدی این بیانیه‌ی نورانی، بیان روایتی متفاوت، خلاقانه، نوآورانه، هنرمندانه و بدیع از انقلاب کبیر اسلامی است. تبیین فوق‌العاده دلبرانه و افتخارآمیز و عمیق این بیانیه نسبت به انقلاب اسلامی، روایتی به‌روز، پیش‌برنده، فعال، باورپذیر، مستند، واقع‌بینانه و منصفانه است. در عین حال، آرمان‌گرا و افق‌گشا و مسئولیت‌آفرین است و سرشار از آرمان‌خواهی و امید و طراوت است و تکلیف را روشن می‌کند.

4. انتقال میراث انقلاب اسلامی به نسل جدید

نکته‌ی بسیار بدیع و زیبایی که در این بیانیه نهفته است و مزیت آن محسوب می‌شود، مسئله‌ی انتقال هوشمندانه‌ی میراث عظیم انقلاب اسلامی به نسلی است که دارد از راه می‌رسد. این، نقطه‌ی چالشیِ همه‌ی انقلاب‌ها است که اگر میراث خود را از نسل انقلاب‌کننده و مؤسس، به نسل ادامه‌دهنده به‌شایستگی بسپارند، به نتایج عالی دست پیدا کرده‌اند.

5. انصاف، صراحت و صداقت

نکته‌ی دیگر، صراحت و صداقت انقلابی است که متواضعانه و صادقانه، کاستی‌ها و نقص‌ها را می‌پذیرد و انعطاف انقلابی را چاشنی نقد و بررسی دشواری‌ها و آسیب‌ها قرار می‌دهد. همچنین فاصله گرفتن از روح، حقیقت، عمل و مدیریت انقلابی را علت مشکلات و غفلت‌های گذشته می‌داند. در این بیانیه، انصاف و صراحت و صداقت را مشاهده می‌کنید.

6. صلابت و استواری

این بیانیه بسیار محکم، استوار و عزیزانه نوشته شده و سراسر آن، سرشار از روح صلابت انقلابی است. حکایت از ایستادگی و مقاومت در مسیر طی‌شده و نسخه‌ی نجات، رهایی و رفتن به سمت قله‌ها در آینده دارد.

7. توصیه به صبر و حفظ عزت

صبر انقلابی و حفظ هویت انقلابی و عدالت‌ورزی و فسادستیزی در درون، و عزت همراه با حکمت و مصلحت در برابر دیگران، در این بیانیه دیده می‌شود.

پیام روشن بیانیه این است که انقلابی‌تر بمانیم تا بیشتر پیشرفت کنیم.

8. وظیفه‌سازی و مسئولیت‌آفرینی

این بیانیه‌ی نورانی، وظیفه‌ساز و مسئولیت‌آفرین است. هفت توصیه‌ی مدیریتی از سوی رهبر عزیز و عالی‌قدر، به عنوان رسالت امت در ادامه‌ی راه، مبتنی بر امید واقع‌بینانه ترسیم شده است. در علم، پژوهش، معنویت، اخلاق، اقتصاد مقاومتی، استقلال، آزادی، عدالت، مبارزه‌ی با فساد، عزت ملی و سبک زندگی، دارای ترسیم‌های زیبایی است. 6100 واژه با پرداخت فوق‌العاده در کنار هم قرار گرفته است.

در تمام این بیانیه، عاطفه و محبت و تعابیر بسیار شیرین موج می‌زند که حکایت از عواطف سرشار امام و ولی امر نسبت به عموم ملت، مخصوصاً جوانان است.

پیام‌های بیانیه «گام دوم انقلاب»

1. پیام برای دشمنان

دشمنان ما به کوری چشمشان ببینند در زمانی که در مورد فروپاشی جمهوری اسلامی صحبت می‌کنند، رهبر عزیز همراه با ملت باصفا، نقشه‌ی چهل سال آینده را ترسیم می‌کنند و حکایت تمدن نوین اسلامی را به رخ می‌کشند. ملت ایران در حال طراحی حرکت پرافتخار خود به سوی قله‌ها است.

پیام بزرگ و روشنی ـ مخصوصاً در این 22 بهمن که فتح بزرگ دیگری برای ملت ما و شکست و رسوایی جدید برای استکبار جهانی بود ـ برای آنانی دارد که در سیرک مسخره‌ی ورشو حضور دارند.

این بیانیه، دوستان ملت ایران را به نقشه‌ی راه سعادت و خوشبختی مجهز می‌کند و عموم ملت ایران را به ادامه‌ی راه طبق نقشه‌ای روشن دعوت می‌کند تا با دشمن‌شناسی، نشاط، امید، اراده، همت بلند و انتخاب‌های آگاهانه، ادامه‌ی مسیر را هموارتر سازند.

2. پیام برای مسئولان

این بیانیه، برای مسئولان و مدیران هم پیام دارد. ما مدیران و مسئولان، مخاطب ویژه‌ای در این بیانیه هستیم. باید مدیران نسل فعلی، حلقه‌ی مدیریتی را برای حضور نسل جوانِ مؤمنِ آگاهِ انقلابی باز کنند، به نصاب مدیریت انقلابی و جهادی برگردند، خودشان را در پاک‌دستی، عدالت‌خواهی، فسادستیزی و ساده‌زیستی به آن تراز برسانند، متواضعانه خطاهای خود را بپذیرند و عذرخواهی کنند؛ همچنان‌که در این متن، به‌خوبی، مسیر به آنان نشان داده شده است. مسئولان باید خطوط اصلی این نقشه‌ی پرافتخار را به عنوان دستور اقدام ملی در برنامه‌ریزی‌ها، سیاست‌گذاری‌ها و قانون‌گذاری‌ها قرار دهند و از این ظرفیت استفاده کنند.

جوانان، مخاطبان ویژه‌ی بیانیه مقام معظم رهبری

مخاطب خاص بیانیه مقام معظم رهبری جوانان عزیز و رشید و شایسته‌ی ما هستند که سازندگان چلّه‌ی دوم انقلاب و صاحبان و آفرینندگان تمدن نوین اسلامی در قرن پانزدهم خواهند بود. رهبر خردمند و جوان‌شناس و جوان‌یاور و جوان‌باور، شدیداً به جوانان جامعه دلبسته است. او یک مربی عالی‌قدر است که به‌خوبی جوان، آفاق ذهن، آرمان‌خواهی و دل‌شوره‌های او را می‌شناسد و بهتر از هر کسی، از رویش‌های عظیم انقلاب و فتح الفتوح شگفت‌انگیز انقلاب اسلامی در تربیت نسل جوانِ متفاوت باخبر است. خود ایشان فرمود من با هزاران جوان در کشور آشنا هستم و ظرفیت‌های عظیمی را که خدای متعال در این بخش به ملت ایران کرامت کرده است، می‌شناسم. این سرمایه‌ی بزرگ، امروز در ساختار جمعیتی ما دیده می‌شود و 36 میلیون جمعیت تا آستانه‌ی چهل‌سالگی، به کوری چشم دشمنان که گرفتار پیری جمعیت هستند، جامعه‌ای باطراوت و بانشاط را به رخ دشمنان می‌کشد. آقای عزیز ما روی سخن خود را با جوانان قرار ‌داد؛ زیرا دشمن هم به استحاله‌ی هویتی همین نسل دل بسته است. مسئولیت تحقق آرمان‌های انقلاب با جوان‌ها است تا حلقات افتخار ملت عزیزمان را تکمیل کنند.

وظیفه‌ی جوانان در قبال بیانیه مقام معظم رهبری

امیدواریم خود جوان‌ها به میدان بیایند و نگذارند این بیانیه منزوی و بایکوت شود و دست‌کم گرفته شود. قدرشناسانه و جوانانه وارد میدان شوند و از آن، تبیین هنرمندانه داشته باشند. هنرمندان و رسانه‌ای‌ها و نخبگان و فرهیختگان جوان به میدان بیایند و خودشان مسئولیت تعریف کنند و نقشه‌ی راه انتخاب کنند و از این نامه اجتهاد و استنباط کنند؛ البته با تکیه بر تجربه‌ی نسل اول و دوم که بحمدالله حاضر است.

امیدواریم در این قدرشناسی، ملت ایران و مخصوصاً جامعه‌ی جوان ما موفق باشد.

این آغاز مسئله است و در خطبه‌های بعدی، اگر عمر و توفیق باشد، از این بیانیه نخواهیم گذشت. باید به بخش‌بخش آن بپردازیم.

امیدوارم حوزه‌های مختلف، مخصوصاً آموزش و پرورش و جامعه‌ی دانش‌آموزی و دانشجویی، به میدان بیایند و برای تبیین بیانیه گام دوم انقلاب، کاری کارستان داشته باشند. ائمه‌ی جمعه‌ی عزیز نیز مطالعه و پژوهش و برداشت داشته باشند و جهت ترویج و تبیلغ آن فراخوان دهند.

در پایان این خطبه لازم می‌دانم از سوی ملت شهیدپرور و عزیزِ ایران، از همه‌ی عزیزانی که در سراسر عالم، در فجر چهلم ملت ایران، همایش عظیم شکر و جشن پیروزی ملت ما را همراهی کردند، تشکر کنم.