قلب جامعه، یعنی مدیریت آن باید به دست ولی یعنی امام باشد. در غیر این صورت، همانی میشود که سیدالشهدا (علیه السلام) فرمودند: «وَ عَلَی الإسلام السَّلامُ إذْ بُلِیتِ الأُمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ یزیدَ» مثل یزید که امام و حاکم جامعهی اسلامی شود، باید فاتحه همه چیز را خواند. آنوقت حسین به میدان میآید. حسین (عليه الصَلاه والسّلام) که به میدان آمد، اتفاقی که میافتد این است که با قیام او سپیده آغاز شد، ورق برگشت، آن مسیر اصلاح شد و رو به صلاح قرار گرفت. کاری که او کرد و سرمایهگذاری عظیمی که انجام داد، فجر تاریخ را بعد از سپیده اسلام رقم زد؛ لذا گفتهاند: «الاسلام محمدی الحدوث حسینی البقاء»، دو سپیده در اسلام است: یکی سپیده بعثت و دیگری سپیده عاشورا.
«استاد حاج علی اکبری»