در ماجرای حضرت قاسم، امام حسین علیه السلام خیلی گریه کرد. گریه را دید و تحمل نکرد. قرار از امام حسین گرفت، این بچّه سیزده ساله افتاده بود روی پای امام حسین علیه السلام و میگفت: عموجان! باید بروم. هرچه برایش توضیح میدهد که قاسم جان نمیشود، اینها خیلی پست هستند، تو یادگار داداشم هستی. یک کاری کرد قاسم، یک گریهای کرد روی دامن اباعبدالله، امام حسین را به گریه آورد، سوزاند، کشت، اباعبدالله گفت باشد...
"استاد حاج علی اکبری"