فرازی از دعای هشتم صحیفه سجادیه (1)
1396/7/15
گناهان در بین خودشان و در تقسیم داخلی و بر اساس میزان تخریب، به کبیره و صغیره تقسیم می‌شوند. اما از یک منظر سلوکی وقتی به گناه نگاه می‌کنید، از این منظر که معصیت چه کسی انجام می‌شود، اساساً ما کبیره و صغیره نداریم. هر معصیتی از این جهت که معصیت خدای تعالی است، بزرگ است؛ مخصوصاً اگر کسی که گناه را مرتکب می‌شود، از روی عمد و در مقام دست کم گرفتن گناه و حرمت‌شکنی به ساحت قدس ربوبی آن را انجام دهد. در این صورت کوچک‌ترین گناه می‌شود بزرگ‌ترین گناه .
لطفاً نظر خود را درباره این مطلب بنویسید:
نام :
پست الکترونیکی :
کد تصویر:![]()
پست الکترونیکی :
کد تصویر:
نظر شما :
*