همه زندگی ما با یک قرائت ممتاز در این دو کلمه خلاصه میشود که اگر انسان همه عمرش را به فضل الهی پای این دو کلمه قرار دهد، سود کرده است و هر چه غیر این باشد، خسارت است. یک، شناخت حضرت خاتم (ص) و دو، شباهت به آن بزرگوار به قدر استطاعت و امکان. این چیزی است که مقصد عالی خلقت است؛ چراکه این شناخت، شناخت حضرت حق است. پس از شناخت آن بزرگوار، نوبت به تأسی به آن بزرگوار میرسد که در حقیقت، تقرّب به حضرت حق است؛ دستور خود حضرت حق است که: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ؛ مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود». بنابراین اگر کسی میخواهد به خدای متعال و ملاقات رحمت الهی، آنهم در عالیترین مراتبش نائل شود، راهش شباهت و تأسی به پیامبر است.