نمازجمعه چيز عجيبي است؛ انسان بايد به طور منظّم و منزَّه با شرايط، با حال، با توجّه، هَرْوَله كنان به سوي نمازجمعه برود، تا در روح او تأثير خود را بگذارد. «فَاسْعَوْا إِلى ذِكْرِ اللهِ» حتّي گفتهاند به كسي كه دارد به طرف محلّ نمازجمعه ميرود، سلام نكنيد و او را معطّل نكنيد. او بايد برود و دلش به خدا برسد و آنجا جلا پيدا كند. نبايد معطّل شود. بگذاريد سريع برود و قدمها را تُند بردارد.