«اللهم انی اعوذ بک من تَرْکِ الشُّکْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا» (2)
1396/9/8
یکی از صفاتی که در صدر فهرست ویژگی‌های انسان مؤمن و الهی قرار می‌گیرد، صفت شکر در برابر حضرت حق است. مؤمن نسبت به پروردگار اگر در وضعیت خیلی مطلوبی قرار بگیرد، می‌شود شاکر. اگر از این وضعیت هم ارتقا پیدا کند، می‌شود شکور. این صفت، صفت فوق العاده‌ای است و از نظر شخصیتی خیلی زیرساخت می‌خواهد تا کسی صاحب صفت شکر شود در برابر خدا، هم زیرساخت‌های فکری و هم روانی و هم روحانی می‌خواهد تا شخص به موقعیت شکر برسد. به همین خاطر هم فرمود: «اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُکراً وَقَلِیلٌ مِنْ عِبَادِی الشَّکورُ؛ای خاندان داوود، شکرگزار باشید. و از بندگان من اندکی سپاسگزارند». ایمان وقتی بالغ می‌شود و به جایگاه فرازمند خود می‌رسد، از آن میوه شکر به دست می‌‌آید.
لطفاً نظر خود را درباره این مطلب بنویسید:
نام :
پست الکترونیکی :
کد تصویر:![]()
پست الکترونیکی :
کد تصویر:
نظر شما :
*