خداوند میفرماید: من با خود عهد نمودهام شکر نعمتهایی را که به بندهای دادهام نپذیرم تا شکر کند کسی را که نعمت من توسط او به وی رسیده است». تشکر از خدا قبول نیست مگر اینکه کسی که واسطه شد که این نعمت به ما برسد، آن را هم دیده باشیم و قدرشناسی متناسبی نسبت به او انجام داده باشیم؛ لذا امام سجاد (علیه السلام) به خدا پناه میبرد و ميگوید: «أَعوذُ بِکَ مِن تَرْکِ الشُّکْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا».