به حسب طبع انسان که تنبلی، شلختگی، آسانخواهی، تکلیفگریزی، مسئولیتستیزی و عجول بودن برای رسیدن به مقاصد است، عبادت با اکراه آمیخته است. اما فطرت اینگونه نیست؛ شیفته و مشتاق عبادت است. بین طبیعت و فطرت ما چالش وجود دارد. ما تا از طبیعتمان عبور نکنیم، در این چالش هستیم.