بیظرفیت و کوچک بودن این اخلاق در قرآن کریم تحلیل و تفصیل شده و تمثیل آن، قارون است. سوره مبارکه قصص اخلاق قارونی را اینچنین بیان میکند: «فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ؛ پس [قارون] با كوكبه خود بر قومش نمايان شد». قارون با زینتش خارج شد؛ مثل زمان ما که برخی با ماشین و لباس آنچنانی در سطح جامعه تردد میکنند. همه با دیدن قارون انگشت به دهان شدند و گفتند: «يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ؛ اى كاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مىشد». عبارت «یا لیت لنا» حکایت از کمظرفیتی جامعهای است که در آن، قارون، قارون میشود؛ یعنی جامعهای است که در آن ارزشها دچار استحاله شده و معیارها، معیار مادّی است. اما اگر جامعهای منیعالطبع شد، این چیزها را ارزش نمیداند و به آنها فخر نمیفروشد و مباهات نمیکند.