کار مؤمن این است که مال و فرزند را که دو جلوه ممتاز حیات و زینت حیات دنیا هستند، به باقیات صالحات تبدیل میکند. این هنر مؤمن است. کار مؤمن در این دنیا این است که فانی را به باقی تبدیل میکند و بر اساس حیات طیبه و روح ایمانی که خدای متعال در وجود او قرار داده است، کیمیاگری میکند. کار مؤمن کیمیاگری است؛ زیرا فانی را به باقی تبدیل میکند. دیگران بین فنا و جلوههای فنا سرگردان و حیرتزده هستند. بین چیزهایی که فانی است، در حال تردد هستند. اما مؤمن این هنر را دارد که فانی را به اذن الله تبارک و تعالی به باقی تبدیل میکند. چون او بر اساس روح توحیدی، چیزهای به ظاهر فانی را متصل میکند به حقیقتی که عندالله تبارک و تعالی است. مؤمن «مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ» را فهمیده است. میداند چیزی که نزد خدا است، باقی میماند و چیزی را که به امانت به او سپرده شده، بر اساس قاعده ایمانی به امری تبدیل میکند که دائمی است.