اللهم انی اعوذ بک من مُبَاهَاةِ الْمُکْثِرِینَ وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّینَ (6)
1396/8/15
در نگاه توحیدی و الهی و مؤمنانه، بهره‌های انسان از مواهب حیات و زندگی دنیایی، ذیل سه عنوان قرار می‌گیرد که عبارتند از: نعمت، امانت و مسئولیت. قرآن نیز بر این مسئله تأکید دارد و می‌فرماید: «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ یا در جای دیگر این‌چنین هشدار می‌دهد: «إنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولًا؛ ». درباره مسئولیت امانت هم می‌گوید: «وقفوهم انهم مسئول».
دارایی‌ها در نگاه مؤمن، نعمت و امانتی است که برای او مسئولیت‌هایی را درست می‌کند؛ لذا اگر چیزی هم نداشته باشد، حالت او حالت شکر است؛ چون مسئولیتش کمتر می‌شود. مؤمن همه‌ی بهره‌هایی که در اختیارش است، در مسیر رضای خداوند و مطابق با نقشه مورد نظر او استخدام می‌کند؛ زیرا خداوند را مالک همه‌چیز می‌داند.
لطفاً نظر خود را درباره این مطلب بنویسید:
نام :
پست الکترونیکی :
کد تصویر:![]()
پست الکترونیکی :
کد تصویر:
نظر شما :
*