انسان مؤمن در ارتباط با دیگران دارای معیارهای جهانبینی توحیدی است. ارزشهای مورد پذیرش او، مبتنی بر توحید تعریف شده است؛ در نتیجه ارتباط مؤمن با دیگران، فقط بر اساس شخصیت انسانی آنها شکل میگیرد و برای ارزشهای دنیوی هیچ نقشی قائل نیست.
مؤمنِ بهرهمند از شرح صدر و ظرفیت و معیار و شاخصهای توحیدی و ایمانی، با دیگران که روبرو میشود، میداند که با بندههای خدا روبرو شده است. هر کس که با او روبرو میشویم، در درجه اول عیال الله و مخلوق حضرت حق است. اگر مسلمان هم نبود، از آنجا که انسان است، دارای کرامت و محترم است