از منظر جهانبینی توحیدی و الهی و در اندیشه اسلامی، ولایت یا مدیریت فقط و فقط از آنِ خدا است؛ زیرا ولایت حقیقی محصول این است که او مالک است. مالک است؛ چون خالق است؛ بنابراین صاحب اختیار است، تصمیم میگیرد، تصرف میکند، حرکت میدهد و میایستاند. این فقط و فقط از شئون حضرت حق است که «کُلَّ یَوْم هُوَ فِى شَأْن؛خداوند هر روز در شأن و کارى است». پس ولایت به معنای مدیریت و سرپرستی و حق تصرف درباره کسانی که تحت امر هستند، طبق قاعده توحید فقط و فقط از آنِ خدا است؛ چه در محور تکوین و چه در تشریع.
میتوانیم در اسمای الهی جلوههای ولایت الهی را تماشا کنیم که بسیار بدیع و زیبا است؛ مثلاً «رب» یا «الرحمن» که عمده کلیدهای اصلی آن در سوره حمد است.