اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ الْوِلَایَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَیْدِینا (4)
1396/8/26
خدای متعال سفارش کرده که ولایت را به اهلش بدهید. خودش نیز به اهلش می‌دهد؛ مثالش در قرآن این آیه است: «إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً؛چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود، و وى آن همه را به انجام رسانيد، [خدا به او] فرمود: من تو را پيشواى مردم قرار دادم.». یعنی تو برای این کار اهل شدی. او وقتی به اینجا رسید، آرزویی را مطرح کرد: «قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي؛ [ابراهيم] پرسيد: از دودمانم [چطور]؟». پاسخ این است: «قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛ فرمود: پيمان من به بيدادگران نمىرسد». اینجا یک شرط مطرح می‌شود که اگر اهلیت یا همان عصمت را داشته باشند، به آنها هم می‌رسد.
لطفاً نظر خود را درباره این مطلب بنویسید:
نام :
پست الکترونیکی :
کد تصویر:![]()
پست الکترونیکی :
کد تصویر:
نظر شما :
*