برای امام حسین باید بسیار گریست و از خداوند خواست که توفیق دهد تا اشکمان در این مسیر جاری باشد. این گریه با گریههای دیگر تفاوت دارد؛ چراکه اشک شوق، اشک حسرت، اشک مصیبت و اشک فراق است. گرهگشای مشکلات اخلاقی، روحی و فرهنگی، و همچنین کلید پیشرفت، شرکت در مجالس امام حسین (علیه السلام) است. از لحظهای که خورشید اباعبدالله از مقتل طلوع کرد، کِشتی نجات ایشان در دنیا، برزخ و قیامت، غرقشدگان را نجات داده و خواهد داد.