بیانات به مناسبت فرا رسیدن سال نو 4
1397/1/5
آنچه از قرآن کریم استفاده می‌شود، این است که پروردگار متعال می‌خواهد ما او را در آینه‌ی بهار ببینیم؛ بهار فصلی است در خداشناسی و معرفتِ الله. کسانی که به دنبال معرفت حق هستند، بیایید ببینید و تماشا کنید. در این فصل آنچه بیشتر رویش تأکید شده، عبارت است از مسئله‌ی حیات و توجّه به نام مقدّس، «اَلْمُحْیِی». چه زیبا قرآن می‌فرماید: «وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ؛ و زمين را خشكيده مىبينى و چون آب بر آن فرود آوريم به جنبش درمىآيد و نمو مىكند و از هر نوع [رستنيهاى] نيكو مىروياند». زمین افسرده وقتی نفس باد بهار به آن می‌خورد، مثل نفس مسیحا است که به مرده می‌خورد. به اهتزاز و جنبش درمی‌آید. اینها برای شماست. این سبز شدن و رستن را بببینید که خدا جلوی چشم شما چه می‌کند!! پس «اَلْمُحْیِی» که از نام‌های خداوند است، جلوه‌ی خاصّ بهار است.
لطفاً نظر خود را درباره این مطلب بنویسید:
نام :
پست الکترونیکی :
کد تصویر:![]()
پست الکترونیکی :
کد تصویر:
نظر شما :
*