توبهی از گناهان کوچک را در دستور کار خود قرار دهیم. در گناهان باید از کوچکترینها پرهیز، و در صورت ابتلا استغفار و توبه کرد. چیزهایی را که به چشم نمیآید، انسان باید پیدا کند. در مسموعات یا در شبهات استغفار کند، از چیزهایی که با چشمش دیده یا از گوشه و کنار زبانش در رفته است، یک دفعه یک لفظ نامناسب یا بیجایی گفته، از اینها باید استغفار کند؛ نه نستجیر بالله غیبت و تهمت که جای خود دارد. این حالت به تدریج باعث میشود چیزهایی که نادیده میگرفتیم، باذن الله تعالی در نظر ما بزرگ بیاید که نتیجهاش مصونیت است.