«قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ»، یعنی اشکهایی که حسین را کشت. پدر وقتی بچّهاش جلویش گریه میکند، قلبش تکان میخورد. از این سنخ گریهها را امام حسین(علیه السلام) در صحنههای مختلف کربلا دیدند. این گریه ها را یک جای دیگر هم دیدند آن جایی که دیگر شرایط عادی نبود. جایی که زینب خطاب کردند به سر مطهر و ظاهرا رقیه در بغل زینب نشسته است و میگوید: داداش جان! با من صحبت نمیکنی لااقل با این بچه صحبت کن! ببین چگونه گریه میکند... "استاد حاج علی اکبری"