خطبه اول

«عِبادَ اللهِ اُوصیکُم وَنَفسی بِتقَوی الله وَ اُحَذِّرکُم مِن عِقَابِه؛ ای بندگان خدا، شما و خودم را به تقوا سفارش می‌کنم و از عقابش مى‏ترسانم».

حفظ زبان، یکی از مصادیق مهم رعایت تقوای الهی

قال الحکیم فی کتابه الکریم: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا؛[1] اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا داريد و سخنى استوار گوييد، تا اعمال شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بر شما ببخشايد. و هر كس خدا و پيامبرش را فرمان بَرَد، قطعاً به رستگارىِ بزرگى نايل آمده است».

برادران و خواهرانِ عزیزِ نمازگزار، و خودم را به رعایت تقوای الهی توصیه می‌کنم. یکی از عالی‌ترین مصادیق رعایت تقوای الهی، در آیه‌ای که تلاوت شد، مطرح شده و مورد تأکید قرار گرفته که عبارت است از استوار و سنجیده سخن گفتن. خطاب آیه‌ی کریمه به همه‌ی مؤمنان است؛ لذا فرمود: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا». ایمان خود را در زندگی به جریان بیندازید و عینیت ببخشید که یکی از عینیت‌های تقوای الهی در زندگی شما، آن است که سخن را به وصف استوار و سدید ارائه کنید.

ویژگی‌های سخن استوار و سنجیده

کلمه‌ی «سدید» در آیه‌ی کریمه که وصف قول و سخن قرار گرفته، تعبیری بسیار عالی است که سخن پسندیده و قابل دفاع و با رعایت جوانب گوناگون را به مؤمنان یادآوری می‌کند. از نگاه مفسران، کلمه‌ی سدید اگرچه به استواری، محکم بودن، غیرقابل نفوذ و غیرقابل رخنه بودن ترجمه می‌شود، در عین حال، اوصاف دیگری که در قرآن کریم درباره‌ی سخن مطلوب مطرح شده، در این واژه نیز نهفته است و نوعی جامعیت دارد.

خدای متعال از ما توقع دارد سخنمان معروف، حَسَن، نیکو و زیبا باشد و در بین سخنان نیک و خوب و شایسته، بهترین را انتخاب کنیم و سخن ما به وصف احسن ارائه شود. خداوند از ما انتظار دارد سخنمان برای مخاطب قابل فهم باشد: «قَوْلًا مَيْسُورًا؛[2] سخن خوش»، و در مواقعی انتظار است سخن، آراسته به وصف نرمی و ملایمت باشد: «قَوْلًا لَيِّنًا؛[3] سخن نرم». پیشنهاد خدای متعال آن است که سخن شما، مخصوصاً وقتی با پدر و مادر سخن می‌گویید، کریمانه باشد و احترام مخاطب در سخن شما حفظ شود.

تعبیر سدید در آیه‌ی کریمه این ویژگی‌ها را در بر می‌گیرد؛ یعنی هم ظاهر و باطن سخن، محکم باشد؛ و هم نیتی که باعث جاری شدن آن سخن بر زبان می‌شود، شایسته باشد و از رخنه‌ها و عیب‌های ظاهری و باطنی در امان باشد. اگر سخن این‌گونه شد، «قول سدید» می‌شود.

عواقب سخن، با گوینده آن است

سخن ما هنگامی «قول سدید» می‌شود که عواقب سخن خود را بسنجیم و بدانیم در فکر و روح و جان مخاطب یا مخاطبان ما چه اثری می‌گذارد؛ چراکه تمام تبعات سخنان ما بر عهده‌ی ما است. تعبیر قرآن این ست: «مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ؛[4] [آدمى] هيچ سخنى را به لفظ درنمى‏آورد، مگر اينكه مراقبى آماده نزد او [آن را ضبط مى‌كند]». هر سخنی که بگویید، توسط فرشتگان مأمور، دریافت می‌شود و در نامه‌ی عمل شما صیانت می‌شود و تمام عواقب آن به شما برمی‌گردد. بیان امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز این است: «الْكَلاَمُ فِي وَثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ وَثَاقِهِ».[5] سخن در اختیار تو است تا زمانی که نگفته باشی، اما زمانی که بر زبان شما جاری شد، این شما هستید که اسیر سخن هستید و باید تمام عواقبش را پاسخگو باشید؛ چه عواقب فوری، چه عواقب میان‌مدت و چه عواقب بلندمدت.

گاهی برخی سخنی مطرح می‌کنند که تخریبی ایجاد می‌کند یا حقوقی را تضییع می‌کند یا دل‌هایی را می‌شکند و وارد حریم حقوق دیگران و مردم می‌شود. این سخنان از مصادیق «ظُلمٌ لا يُترَكُ»[6] است که خدای متعال آن را رها نخواهد کرد و صاحب این سخن باید از عهده‌ی غیبت یا تهمت یا در مخاطره قرار دادن آبروی دیگران یا اختلافی که ایجاد کرده، برآید.

مراقب زبانمان باشیم

زبان ما در بیشتر اوقات، کار دست ما می‌دهد. انسان خردمند زبان خود را حفظ می‌کند و ابتدا، آنچه را که می‌خواهد بگوید، می‌سنجد که آیا باید بگوید یا نه. اگر باید صحبت کند، چه بگوید و چگونه بگوید؛ عواقبش را در نظر می‌گیرد.

آثار و نتایج سخن استوار و سنجیده

سخنی که در آن قواعد الهی و شرعی و نیز حقوق مادی و معنوی مردم و مخاطبان رعایت شده باشد، «قول سدید» است. «قول سدید»، جامعه و مخاطب را می‌سازد، پیش می‌برد، ایجاد تفاهم می‌کند، پاسخ سؤالات و شبهات را می‌دهد، ایمان‌ها را محکم می‌سازد، ایجاد وحدت و الفت می‌کند و برای مخاطب محدود یا گسترده، راهگشایی می‌کند.

هرکه مخاطبش بیش، مسئولیتش بیشتر

برخی‌ها خیلی خوشحال می‌شوند که مطلب گفته‌شده یا نوشته‌شده‌ی آنان (اثر مکتوب هم نوعی قول است)، توسط خیلی‌ها دیده و خوانده ‌شود و مورد مراجعه قرار ‌گیرد. اما این، خیلی خوشحالی ندارد. اگر سخن سدید باشد، ان‌شاءالله اجر خواهد داشت. ولی چنانچه سخنْ خطا باشد و اشاعه‌ی فساد و فحشا و اختلاف و ... داشته باشد، هر نفر که ببیند، گوینده یا نویسنده بدبخت‌تر می‌شود.

هر کس مخاطب بیشتری دارد، این مسئولیت را بیشتر بر عهده دارد. امثال ما که منبر و تریبون داریم و کسانی که سخنان آنان در جامعه موج ایجاد می‌کند و تبعات دارد، باید حواسشان باشد و سخنِ سدید بگویند. برخی خیلی بی‌حساب سخن می‌گویند؛ معلوم می‌شود درباره گفته‌شان فکر نکرده‌اند. سخنی می‌گویند که اگر ده‌ها عاقل دست به دست هم دهند، نمی‌توانند عواقب آن را جمع کنند.

بشارتی بزرگ به کسانی که زبانشان را حفظ می‌کنند

خدای متعال بشارت داده که اگر شما سخن خود را اصلاح کنید، من کار‌های دیگرتان را اصلاح می‌کنم: «يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ؛[7] اعمال شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بر شما ببخشايد». هم اعمال شما با اصلاح سخنتان اصلاح می‌شود و هم گناهان شما را می‌آمرزد.

پروردگار متعال را به حق اولیا و مقربان درگاهش و به حق امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) می‌خوانیم تا در این ساعت حساس روز جمعه، به همه‌ی ما توفیق عمل به این آیه‌ی کریمه را برکت فرماید.

اگر خدای متعال توفیق دهد، در نوبت‌های دیگری، یادآوری‌هایی در این زمینه به خودم و دیگران خواهم داشت. به نظر می‌رسد ما به اصلاح وضعیت کلامی خیلی نیاز داریم و همه باید کمک کنیم تا آیین سخن را آن‌طور که خدای متعال می‌پسندد، رعایت کنیم.

خطبه دوم

«عِبادَ اللهِ اُوصیکُم وَنَفسی بِتقَوی الله وَ اُحَذِّرکُم مِن عِقَابِه؛ ای بندگان خدا، شما و خودم را به تقوا سفارش می‌کنم و از عقابش مى‏ترسانم».

بار دیگر رعایت تقوای الهی را در همه‌ی زمینه‌ها، به خودم و همه‌ی برادران و خواهران عزیز سفارش و یادآوری می‌کنم.

تبریک حلول ماه ربیع‌الثانی  

حلول ماه ربیع‌الثانی که در آن، عالم به نور جمال حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) روشن شد، بر همه‌ی شما مبارک باشد. از دیگر زیبایی‌های این ماه، ولادت باسعادت حضرت عبدالعظیم حسنی است که ما اهالی تهران و ری، همسایگان این حرم مطهر هستیم. ان‌شاءالله قدر بدانیم و از برکات این حرم مطهر بهره‌مند شویم.

امیدوارم خدای متعال به حق امام عسکری (علیه السلام) که مسیر خوشبختی و سعادت برای بشریت در عصر غیبت را با تولد حجت ابن الحسن العسکری (علیه السلام) فراهم آورد و پدرِ امام زمان ما است، بهترین جوایز و عیدی‌ها را به همه‌ی ارادتمندانش عنایت کند.

نیروی دریایی ارتش، مایه افتخار ایران است

به عزیزانمان در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روزشان را تهنیت عرض می‌کنم. امیدوارم خدای متعال به این عزیزان و همه‌ی نیروهای مسلح، توفیق روزافزون در انجام وظایف و مأموریت‌های بزرگی که به ایشان سپرده شده است، عنایت فرماید. ما به شما افتخار می‌کنیم.

جمع‌بندی وقایع اخیر در چهار محور

در این خطبه مناسب است که یک جمع‌بندی‌ در مورد حوادث اخیر صورت گیرد. همین‌جا عذرخواهی می‌کنم اگر خطبه دوم مقداری از وقت متعارف بیشتر طول بکشد؛ ولی حق است که از منبر نمازجمعه‌ی تهران، جمع‌بندی نسبتاً جامعی تقدیم شود.

عرایضم را در چهار فصل و به صورت سریع و خلاصه تقدیم می‌کنم.

۱. ضرورت گریزناپذیر اصلاح مصرف انرژی

فصل اول، موضوع سوخت و انرژی و بنزین و مسائل مرتبط با این عرصه است. در مورد مدیریت مصرف انرژی و به طور خاص بنزین، مورد اجماع است که ما جزء کشور‌های مسرف هستیم و در این زمینه عیب ملی داریم. سبک مصرف انرژی توسط ما و از جمله مصرف بنزین، متعارف نیست و ما در فهرست جهانی، اول یا دوم هستیم. بنزین یک کالای ویژه و استراتژیک محسوب می‌شود. این شیوه‌ی اسراف، جزء بیماری‌های اقتصادی است که نیاز به علاج دارد و حتماً نیاز به جراحی دارد. استمرار وابستگی به نفت، خوردن از کیسه‌ی نسل‌های آینده، بهره‌مندی غیرعادلانه گروه‌های مختلف (به ضرر طبقات محروم)، آلودگی محیط‌زیست و از دست دادن فرصت طلایی صادرات بنزین، از پیامدهای مصرف افسارگیخته انرژی در کشور ما است.

این امکان برای ما وجود داشت که با پیوستن پالایشگاه ستاره خلیج فارس به چرخه تولید، به لطف خدای متعال و با همت عزیزانی که جوانمردانه کشور را به این نقطه رساندند، خودکفا شویم و حتی با مصرف درست، صادرکننده‌ی بنزین باشیم؛ در حالی که شیوه مصرف ما، ما را از فرصت طلایی صدور بنزین محروم می‌کند و به‌تدریج باید واردکننده آن شویم.

ضمن اینکه زمینه برای قاچاق این کالا وجود دارد و عزیزان از وضع بدمان در این عرصه باخبر هستند. باید این مشکل با تدابیر صالح و ملی برطرف شود. این موضوع در دستور کار مدیریت عالی نظام بوده و راهکار‌های فراوانی برای آن دیده‌اند. در برنامه‌ی ششم توسعه راهکار‌هایی وجود داشته که از جمله آن است که قیمت واقعی شود و شیوه‌هایی مثل سهمیه‌بندی به عنوان تصمیم روشی اتخاذ شود. متأسفانه در اجرای این مصوبه چهار سال تأخیر وجود دارد که هم دولت و هم مجلس باید پاسخ دهند.

جمع‌بندی مدیریت عالی نظام که به تأیید سران سه قوه رسید، این بود که در این مرحله قیمت افزایش پیدا کند و سهمیه‌بندی اتفاق افتد. کاری نافع، سودمند، لازم و خوب برای امروز و فردای کشور ما است و ابعاد زیادی دارد که باید کارشناسان توضیح دهند. اما شیوه‌ی اجرای این تصمیم در بوته‌ی نقد است و خود عزیزان هم قبول دارند که توضیح و اقناع لازم و اجماع نخبگانی صورت نگرفت و نتیجه‌اش این شد که ناراحتی و نگرانی در سطح جامعه ایجاد شد و انبوهی از سؤالات و ابهامات در بین عوام و خواص شکل گرفت.

از طرف دیگر با توجه به تجربه‌ی ارز و سکه و افت قدرت خرید مردم و فشار غیرقابل توصیف بر اقشار کم‌درآمد، جامعه نگران افزایش قیمت‌ها است. این عمده‌ی نگرانی مردم است.

برای کاهش نگرانی‌ها، مسئولان محترم، بسته‌ای در نظر گرفتند. منتها باید اقناع ملی را جدی بگیرند و از رسانه ملی استفاده کنند و با مردم صحبت کنند. رسانه‌ها هم در این زمینه کوتاهی نکنند. از مردم نیز دلجویی و عذرخواهی شود و به سؤالاتشان پاسخ داده شود. ضمناً نظارت قاطع و مستمر برای جلوگیری از گرانی‌های مصنوعی ادامه پیدا کند که کار خوبی است که آغاز شده است.

یارانه بنزین به‌خوبی اجرا شود و سایر مشمولان را در بر بگیرد و سهمیه‌ها به‌خوبی اصلاح شود. اینها وعده‌هایی است که داده شده و امیدواریم با عمل به این وعده‌ها، اوضاع بهتر شود و طرح بهتر اجرا شود که به نفع همه است. اقدامات تکمیلی هم دارد که فعلاً به بحث ما ارتباطی ندارد.

۲. استکبار در سایه اعتراضات به افزایش قیمت بنزین، به دنبال پاتک امنیتی بود

ماجرای بنزین، اعتراضاتی را در پی داشت. این اعتراضات به صورت یک شوک بود و از روز جمعه آغاز شد و در روز شنبه ادامه پیدا کرد و در گوشه و کنار کشور، التهاباتی را ایجاد کرد و این بهانه‌ای برای مطلب فصل دوم شد.

در فصل دوم، جبهه‌ی استکبار یک پاتک امنیتی علیه کشور ما ترتیب داد؛ چنان‌که قبل از آن در محور مقاومت انجام شد. طی هشت ماه گذشته، آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها و سران استکبار، ضربه‌های راهبردی را از جبهه‌ی مقاومت دریافت کردند. در هشت ماه گذشته زلزله‌ای بزرگ بر آنان وارد شد. نمونه‌اش حمله موشکی و پهپادی به فلسطین اشغالی و حمله انصار الله به آرامکو و حمله به نیروهای آل سعود، حمله موفق حزب الله به منافع رژیم صهیونیستی و مقابله به مثل قاطع سپاه در ماجرای نفتکش‌ها بود که پشت سر هم رخ داد و نتیجه‌اش رنگ باختن گفتمان سازش در منطقه و غلبه‌ی گفتمان مقاومت بود. مردم توانستند رنگین‌کمان زیبای مقاومت را در آسمان منطقه مشاهده کنند.

وقایع دیگر و اتفاقات داخلی که برای دولت ایالات متحده رخ داده است، نیاز به توضیح ندارد. آبرویشان در بین دوستانشان در اروپا و منطقه ضربه خورده و آمریکا مثل شیر پیر خسته‌ای شده که گاهی عربده‌ای می‌کشد و دندان‌های ریخته‌اش را به دیگران نشان می‌دهد و فقط بزدلان را می‌ترساند. هر روز شاهد افول امپریالیسم آمریکا هستیم. نتوانستند به اهداف خود برسند؛ لذا درصدد انتقام برآمدند و بلافاصله بعد از ماجرای 1396، مشغول طراحی‌های جدید شدند و هزینه‌ی فراوانی کردند تا با پاتک امنیتی، تا حدی شکست‌های خود را جبران کنند؛ مانند زمان جنگ که فتح المبین و والفجر 8 و ... پاتک بود.

این موارد در واقع واکنش منفعلانه‌ی جبهه‌ی استکبار نسبت به جبهه‌ی مقاومت و کانون اصلی مقاومت، یعنی ایران عزیز است. در عراق اقدام کردند و توسط مردم و مرجعیت تا حدی کنترل شد؛ ولی هنوز ادامه دارد و دیشب هم اخبار حمله به کنسولگری ایران را شنیدید. در لبنان هم با مقداری تفاوت، همین روش را در پیش گرفتند و اسمش را هم روش هنگ‌کنگی گذاشته‌اند. سوار شدن بر موج مطالبات مردمی و ایجاد اغتشاش و ناامنی مورد نظرشان است.

در مورد ایران کار بسیار بزرگ و پیچیده‌ای انجام دادند و خرج‌ها کردند و با شبکه‌ی عنکبوتی رسانه‌ای (در داخل و خارج) کار‌هایی کردند و دولت‌های استعماری و برخی دولتک‌های منطقه صریحاً حمایت کردند. بعد با پادوهای خود به رهبری منافقین، ضد انقلاب، سلطنت‌طلبان، اشرار و اراذل اجاره‌ای و خبیث، در اوج وحشی‌گری سوزاندند و غارت کردند و کشتند و مجروح کردند؛ از سرباز و افسر و پاسدار و بسیجی و مردم عادی تا کارگر پمپ بنزین که داعشی‌وار کشتند و کارگر مظلوم شهرداری را حتی به آنان آب داده بود، به رگبار بستند. هزاران میلیارد خسارت ایجاد کردند.

پشت سر این ماجرا، طراحی خطرناکی قرار داشت. پشتیبانی اطلاعاتی و هزینه‌ها کردند. بعدها بیشتر باخبر خواهید شد که اتفاقات اخیر، حاصل دو سال حمایت و تجهیز و تسلیح و برنامه‌ریزی بوده است.

آن ماجرای اول فقط یک بهانه بود. عزیزان می‌دانند که این جریان، با بهانه یا بی‌بهانه اتفاق می‌افتاد و طراحی دشمن این بود که در زمستان رخ بدهد؛ ولی زود متولد شد. در این ماجرا، دشمن، اوج کینه‌ی خود را نسبت به جبهه‌ی مقاومت نشان داد.

۳. رونمایی از توان و هنر رهبری و ملت ایران

خطای محاسباتی دشمن احمق، باعث رونمایی از شگفتی‌های امت و امام شد. همه‌ی عالم، حکمت و صلابت و قاطعیت و مهربانی و فداکاری و آینده‌نگری و جوانمردی را در رهبری نظام مشاهده کردند. امام عزیز ما در آغاز درس خارج فقط پنج دقیقه صحبت بی‌حاشیه کرد و طی آن، از ساختار‌های قانونی صیانت کرد، وفاق اجتماعی را حفظ کرد و از امنیت ملی با کمال عزت صیانت کرد و البته عطوفت نسبت به دشواری‌های زندگی مردم داشت. ایشان این فتنه را پیش‌بینی کرده و تذکر داده بودند. این سخنان آتش‌نشان فتنه بود و مردم در اوج شلوغی‌ها مشاهده کردند که رهبر عزیز با تولیدکنندگان و کارآفرینان جلسه‌ای چندساعته داشت و با آنها به عنوان خط‌شکنان جبهه‌ی اقتصادی گفتگو کرد.

خدای متعال را به خاطر داشتن چنین نعمتی شاکریم. واقعاً این ملت برازنده‌ی داشتن چنین رهبری است؛ چنان‌که این رهبر برازنده‌ی داشتن چنین ملتی است.

در این ماجرا از بصیرت، هوشمندی، بردباری، نجابت و صبوری ملت عزیز ما، دوباره در برابر ملت‌های جهان رونمایی شد. مردم با اینکه معترض و ناراحت بودند، با اشاره‌ی رهبری، صف خود را از اغتشاشگران و اشرار جدا کردند و علاوه بر منزوی کردن آنان، حماسه‌ی حضور دیگری آفریدند و اثبات کردند وقتی پای عزت و آزادی و امنیت ملی‌شان در میان باشد، همه حضور پیدا می‌کنند و این را خط قرمز خودشان می‌دانند. این حضور باطل السحر فتنه‌ها و اعلام بیعت مجدد با رهبر عزیز و الهی ما بود. آقا فرمودند در برابر چنین ملتی باید تکریم و تعظیم کرد و همه باید قدر بدانند و خاضعانه به این ملت بزرگ خدمت کنند. این حرکت بزرگ مردم، هم بیعت و هم تشکر از نیروهای نظامی و امنیتی بود.

از سوی دیگر، عظمت و خوش‌ساخت بودن نظام جمهوری اسلامی که مبتنی بر قواعد الهی است، رونمایی شد و دنیا بار دیگر استواری و صلابت و شایستگی نظام اسلامی را متوجه شد که در مدار امامت با مردم‌سالاری و نیروهای قوی، به‌ویژه در بخش‌های امنیتی و نظامی، با قدرت به پیش می‌رود.

نظام جمهوری اسلامی این بار نصاب امتداد فتنه را به دو روز کاهش داد. اگر در فتنه‌ی 88، هشت ماه و در سال 1396، هشت روز بود، این بار در دو روز، ملت با حضورشان این ماجرای خطرناک را نابود کردند.

۴. از تهدیدها، فرصت بسازیم

در دیدار شیرین و دوست‌داشتنی و باطراوت رهبر عزیز با بسیجیان سلحشور، ایشان در مورد بسیج، مطلب مهمی را فرمودند که کار بسیج تولید فرصت و تبدیل تهدید‌ها به فرصت‌ها است. امام راحل عظیم‌الشأن این‌گونه بسیج را بنیان‌گذاری کرد.

همین‌جا تبریک می‌گویم به ملت عزیز ایران و همه‌ی بسیجیان. بسیج، ذات ملت ایران است و به معنای حضور به‌هنگام بر اساس تشخیص درست و بابصیرت است. ملت عزیز ما در پرتوی آموزه‌های قرآن و عترت دارای چنین قوّت بزرگی شده است. نمونه‌های آن را در چهل سال گذشته می‌توانید ببینید. ملت عزیز ما همراه با مسئولان باید دست به دست هم دهند و از این هنر بزرگ خود استفاده کنند و بادقت، تهدیدهای این ماجرا را به فرصت تبدیل کنند. ان‌شاءالله این اتفاق رخ خواهد داد.

راهکارهای تبدیل تهدیدهای وقایع اخیر به فرصت

دشمن می‌خواست بین مردم و مسئولان تفرقه ایجاد کند و اعتماد عمومی را کاهش دهد. این باید تبدیل به فرصت شود که راهش خدمت صادقانه و جدی و عمل به وعده‌ها است. مسئولان باید این کار بزرگ را انجام دهند و این تهدید را به فرصت تبدیل کنند. یادتان هست وقتی اینجا در نمازجمعه صحبت از کاهش فاصله‌ها و حذف برخی نرده‌ها به میان آمد، چقدر مردم خوشحال شدند. مردم، مسئولان را از خودشان می‌دانند و دوست دارند با آنان رابطه داشته باشند. مسئولان در تمام کشور باید سراغ مردم بروند و بی‌تکلف سخن آنان را بشنوند و به وعده‌هایشان عمل کنند.

اعتراضات، بهانه‌ای برای ایجاد اغتشاش شد. سازوکار‌های تصمیمات ملی باید اصلاح شود و بسته‌های اعتمادساز و مراقبت‌های محیطی باید در برنامه‌های ملی لحاظ گردد و این به عنوان فرصت باید دیده شود.

روش‌های اعتراضی آسیب‌زا یکی دیگر از تهدید‌ها بود که باید به فرصت تبدیل شود. شیوه‌های مناسب اعتراض امن و سازنده برای ارائه‌ی نظر مردم پیش‌بینی شود و در اختیارشان قرار گیرد. وسط عربده‌های مستانه‌ی اراذل اجاره‌ای، صدای اصلی اعتراض‌های مردم کمتر شنیده می‌شود. برای این باید فکری کرد و پیشنهادهای زیادی هم هست. یکی از پیشنهاد‌ها این است که از نهصد پایگاه نمازجمعه‌ی کشور استفاده شود و میزهای خدمت جدی گرفته شود. مسئولان عزیز، شرکت در نمازجمعه را بر خود واجب بدانند و در کنار مردم باشند و خطبای جمعه هم هوشمندانه و به اندازه و آنچه به مصلحت است، از مطالبات مردم، در خطبه‌ها مطرح کنند. البته این مورد محصور به نمازجمعه نیست.

تهدید دیگر، آسیب به امنیت ملی ایران عزیز ما در منطقه و سطح جهان است. این تهدید باید فرصت شود. امنیت را بیش از پیش جدی بگیریم و این نعمت عظمی که مادر نعمت‌ها است، قدر دانسته شود و رخنه‌های امنیتی و اجتماعی توسط مردم و مسئولان شناسایی شود.

مسئله‌ی پدافند غیرعامل در مورد اماکن حساس خصوصی و دولتی و نیز امنیت محله‌محور با تأکید بر شهرهای جدید، جدی گرفته شود و هسته‌های مقاومت تقویت شود. این تهدید باید تبدیل به فرصت تشکیل هسته‌های مقاومت محلی با محوریت مساجد باشد که از طریق بسیج تقویت شود. برخی شهر‌ها در کنار شهرهای حادثه‌دیده به خاطر وجود همین مقاومت، هیچ اتفاقی را شاهد نبودند. علاوه بر اینها جایگاه پلیس باید در ذهن و دل جوانان و نوجوانان ما تقویت شود. ساختار شورای تأمین در برخی جا‌ها نیاز به اصلاح دارد و عزیزان ما در وزارت کشور باید در این زمینه همت داشته باشند. از فناوری‌های نو در مورد سازه‌های ضد حریق و ... استفاده شود و تدابیر جوانان در این زمینه دیده شود.

فضای مجازی محدود شد، ولی شبکه‌ی بانکی و ارتباطی و حمل و نقل آسیب جدی ندید و تست امیدبخشی بود. با این حال فرمان رهبری عزیز برای شبکه‌ی ملی اطلاعات باید با شتاب بیشتری پیگیری شود.

اماکن آسیب‌دیده به‌زودی اصلاح شود و اشخاص آسیب‌دیده نیز مورد حمایت قرار گیرند.

ضرورت برخورد قاطع با اغتشاشگران

احکام بغی در اسلام، در قله‌ی سختگیری قوانین شرعی قرار دارد. توقع این است که قوانین شرع در مورد کسانی که جان و مال و ناموس مردم را در معرض خطر قرار می‌دهند، اجرا شود و فرصتی فراهم شود تا جامعه از این اراذل وحشی تبهکار پاکسازی شود و باسرعت اقدام شود تا در ذائقه‌ی مردم بنشیند. البته فریب‌خورده‌ها حسابشان جدا است و باید تأدیب شوند و مورد مؤاخذه قرار گرفته و البته از مهر نظام بهره‌مند شوند.

ایجاد تفرقه و شکاف، هدف اصلی تحرکات اخیر دشمن

مطلب اساسی در پایان این خطبه، خطاب به همه‌ی ملت عزیز ایران که دست و پای آنان را می‌بوسم، این است که تهدید این فتنه برای ملت ما، ایجاد تفرقه و شکاف است. پس ملت به رغم خواسته‌ی دشمن، باید همدلی، همکاری، همراهی و همیاری مؤمنانه را در دستور کار جدی خود قرار دهد. اهالی سیاست مراقب باشند که این اوقات، وقت گروکشی‌های سیاسی نیست. دشمن می‌خواهد بین ملت ما تفرقه باشد.

در اجرای صحیح و کامل رسیدگی همگانی به آسیب‌دیدگان و مناطق آسیب‌دیده، مردم و خیرین کمک کنند و به مناسبت اتفاق رخ داده، سبک زندگی خود را در حوزه‌ی مصرف، به‌ویژه مصرف بنزین، اصلاح سازیم و مهر و محبت و گره‌گشایی را تقویت کنیم. صاحبان اصناف و خدمات و عزیزان عرصه‌ی حمل و نقل، همیاری داشته باشند تا خدا به آنان برکت ‌دهد. بسیج ملی برای ارزان‌تر کردن اجناس ایجاد شود.

در این صورت، به فضل و عنایت الهی و کمک ولی عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) همه‌ی تهدیدهای دشمن تبدیل به فرصت خواهد شد.

ان‌شاءالله همه‌ی شما موفق باشید و خدای متعال، برکات مادی و معنوی خود را بر شما و فرزندان و خانواده‌تان نازل فرماید و توان نیروهای نظامی و امنیتی ما را مضاعف گرداند.