1392/08/05
به گزارش سایت افقها به نقل از خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام و المسلمین حاج علی اکبری در برنامه «یاد خدا» که هر روز از شبکه قرآن و معارف سیما بر روی آنتن رسانه ملی می رود، گفت: هر جا سخن از اخلاص است بلافاصله نیت به میان می آید؛ زیرا اخلاص به معنای شرک زدایی از انگیزه است و انگیزه به معنای روح عمل است و روح عمل نیز همان نیت است.
وی اظهار داشت: نیت نیز در واقع محصول بینش ما و محصول باورهای ماست که در قرآن به عنوان شاکله از آن یاد می شود. ریشه عمل، پایگاه عمل و روح و جان و حقیقت عمل همان نیت است که خداوند نیز ما را به آن توجه داده است. نیت، آیینه حقیقت وجود ما و ملکوت و برزخ ماست به طوری که پیامبر اکرم(ص) فرمودند که «مردم حشرشان با نیت است» یعنی هر کس با نیتهایش محشور خواهد شد.
وی ادامه داد: این نیت است که به اعمال ما روح می دهد و در قلب تولید می شود و نیت در حقیقت طرح سؤالی است که مدام انسان باید با خودش آن را تکرار کند که چرا من فلان کار را انجام دادهام و یا میخواهم انجام دهم. ما یک چهره درونی و باطنی داریم که در حقیقت آن چهره، چهره نیات ماست کسی نمی تواند چهره درونی فرد دیگری را ببیند، مگر اولیاء خدا که نگاه فراتری دارند و می توانند سیرت را ببینند، اما هر کسی می تواند خودش را در آیینه نیت خود ببیند.
حجت الاسلام حاج علی اکبری تصریح کرد: مبحث اخلاص در نیت از آن دست موضوعاتی است که انسان را به تضرع و اضطرار وا میدارد؛ چون انسان را وادار به بازگشت به نیت ها و محاسبه آنها می کند و مسلما در رابطه با این موضوع انسان نمی تواند بر روی همت خود حساب کند و باید از خداوند کمک بگیرد؛ زیرا خداوند می فرماید که اخلاص، رازی از رازهای من است که در دل بندگان خوبم آن را می اندازم.
وی افزود: طبق روایت عمل خالص عملی است که انسان از احدی توقع نداشته باشد که آن را بپسندد و آن را تمجید کند. مسابقه اهل معرفت و خردمندان نیز در اخلاص است. امام علی(ع) می فرماید در اخلاص عمل است که خردمندان با یکدیگر مسابقه می دهند. با این توصیف مشخص می شود که چتر اخلاص باید بر سر تمامی اعمال باشد. به ما گفتهاند که کیفیت کار مهم است به گونهای که خدا در گفتگویی با حضرت موسی می فرماید اگر کاری را برای من انجام دهی کم آن نیز، زیاد است؛ اما اگر کاری را برای دیگران انجام دهی زیادش هم اندک خواهد بود. یعنی در حقیقت تنها کاری نزد خدا به حساب می آید که برای خود او و رضایت او باشد.
وی با اشاره به این مطلب که اعمال انسان با خلوص در نیتش درجه بندی می شود تأکید کرد: انسان از زمانی که وارد چرخه اخلاص می شود طبق آن خلوص به او درجه خواهند داد. مسلما کسی که به خاطر ثواب هم کاری می کند با کسی که به خاطر خود خداوند عمل صالحی انجام می دهد متفاوت است و هدف نهایی انسان نیز رسیدن به همین حالت توحیدی است که باید تلاش کند تا تمامی کارهایش را فقط برای رضای او و رسیدن به خود او انجام دهد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: اخلاص به این معناست که انسان باید دل را یک دل کند؛ زیرا خداوند در قرآن آورده که «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه» یعنی در وجود هیچ کس دو قلب را قرار نداده است، بلکه یک دل گذاشته و توقع دارد که انسان یک دلبر داشته باشد. بنابراین همه باید تنها با خود او معامله کنند نه کس دیگری؛ هر چند در واقعیت کس دیگری نیز وجود ندارد.
این استاد اخلاق در پایان خاطر نشان کرد: بعد از این که انسان عمل صالح و بزرگی را با نیت خالص انجام داد باید قدر آن را بداند و قدر دانستنش این است که به این موضوع توجه داشته باشد که انجام این عمل نیز از فضل خداوند بوده است و بنابراین روی دلش را متوجه خدا کند از جمله این اعمال حج می باشد. حاجیها به جایی قدم نهادهاند که امام زمان در آن جا حضور داشته و حضرتع دل آنها را صاف کرده و تربیتشان نموده است. نور حج تا زمانی که از آن مراقبت کنند با آن ها خواهد بود و مهم حفظ این نور الهی است.